روزای خوب و بد لوکس بلاگ زیاد بود

ادم های خوبی رو اینجا پیدا کردم

کسایی مثل مرمر، رضا چرت نویس، رضا یاغی، کیمیا و هانی و...

ادم هایی که به زندگی و روزمرگی های من رنگ دیگه ای دادن :)

توو این دو سه سال چیزای زیادی یاد گرفتم اینجا

یاد گرفتم که یه دوست مجازی چطور میتونه به اندازه ی هزار تا دوست توو دنیای واقعیت ارزش داشته باشه

دم اونایی هم که به زمین و زمان بی اعتمادمون کردن گرم :) تجربه شد واسمون. 

خیلی مرسی از این چند تا دوست عالی که کمکم کردن و تشویقم کردن تا تونستم کتاب هام رو بهتر بنویسم چیزی که خیلی بهشون مدیونم همین کتاب ها و لبخند هایی هست که اینجا در کنارشون داشتم

روزا میگذرن ولی هر اتفاقی بیفته دوستی ها فراموش نمیشن

و اینکه وبلاگ نویسی رو کنار گذاشتم معنیش این نیس که فراموشتون کردم و دارم میرم. نمینویسم ولی هنوز بهتون سر میزنم و کنارتون هستم

خیلی دوستتون دارم